დღეს, მარტოობაც და ცხოვრებაც იისფერია,� გაფანტულ ფოთლებს, კვლავ აცეკვებს ლამაზად, ქარი.� დღეს მისი მზერა, გამჭირვალე მინისებრია.� საოცარია, ფიქრებისგან დაღლილი ქალი.�
თითქოს, სიყვარულს ელოდება ფოთოლთ შრიალში.� თუმც, სიყვარულის წაიშალა ყოველი კვალი.� ის, მარტოობამ შეიყვარა ყველაზე მეტად� და ოქტომბერში, მარტოობამ დასწერა ჯვარი...
|